MediFORUM - Türkiye'nin sağlık forumu

Doktorlar COVID-19'dan ciddi şekilde hasta olan daha fazla hastayı tedavi ederken, akciğerlerinin hasarlarında farklılıklar fark ediyorlar.

Hastaneye gelen bazı hastalar kanlarında çok düşük oksijen seviyelerine sahiptir, ancak  Oksijeni açlıkları yok. Biraz karışık olabilir. Ama nefes almakta zorlanmıyorlar.

Doktorlar, bir CT tarayıcı veya bir X-ışını makinesiyle akciğerlerinin fotoğraflarını çektiğinde, oldukça sağlıklı görünüyorlar. Akciğerler, enfeksiyonlarından kaynaklanan hasar lekelerini gösteren birkaç bulutluluk alanına sahip olabilir, ancak akciğerin çoğu siyahtır, bu da hava ile dolu olduğunu gösterir.


New York'taki COVID-19 hastalarını tedavi eden bir doktor, bunun yükseklik hastalığı gibi olduğunu söylüyor. Sanki on binlerce New Yorklu arkadaşım 30.000 fitte bir uçağa sıkışmış gibi ve kabin baskısı altında gibiydi. 

Aurora'daki Colorado Üniversitesi Tıp Fakültesi Akciğer ve Solunum Merkezi Direktörü Todd Bull, “Bu hastaların bir kısmının gerçekten düşük oksijeni var, ancak akciğerleri o kadar da kötü görünmüyor” diyor.

İtalya'daki doktorlar da aynı şeyi fark ettiler. Ve bazı durumlarda, bu, en iyi sonucu elde etmek için hastaların biraz farklı tedavi edilmesi gerektiği anlamına gelebilir.

Sadece iyi nefes alabiliyor gibi görünüyorlar, ancak oksijenleri çok düşük.

Gattinoni'ye göre, hastaneye gelen COVID-19 hastalarının yaklaşık% 30'unda akut solunum sıkıntısı sendromu veya ARDS'nin daha klasik semptomları vardır. Akciğerleri görüntüleme taramalarında bulanıktır ve iyi çalışmadığını gösteren sert ve iltihaplıdırlar. Hastaların ayrıca kanlarında düşük oksijen seviyeleri vardır ve nefes almakta zorlanırlar. Bir virüsün neden olduğu ciddi pnömonisi olan hastalara benziyorlar. Bu, akciğer sorunu tipi doktorların daha çok influenza ve SARS gibi solunum hastalıkları ile görmeye alışkındır.

Gattinoni, doktorların COVID-19'un tedaviye karar vermeden önce tedavi ettikleri her hastanın akciğerlerini ve nefes almasını nasıl etkilediğine dikkat etmeleri gerektiğini söylüyor. Daha klasik ARDS tipi COVID-19 olan hastalar genellikle hemen mekanik ventilasyona ihtiyaç duyarlar, bu da havayı oksijeni arttırmak için akciğerlere mekanik olarak verme gereksinmindendir.

Hala iyi nefes alabilen, ancak hala çok düşük oksijene sahip olan solunum yetmezliği olan hastalar, sadece oksijen alarak iyileşebilir.

Gattinoni, bu hastalar için sorunun, akciğer dokusunda şişme ve sertleşme olmayabilir, bu da bir enfeksiyon pnömoniye neden olduğunda olan şeydir. Bunun yerine, sorunun akciğerlerdeki kan damarlarının karmaşık ağında yer alabileceğini düşünüyor.

Normalde, akciğerler hasar gördüğünde, kanları akciğerlerden geçiren damarlar yeniden oksijenlenerek daraltılabilir veya kapanabilir, böylece kan hala düzgün çalışan bir alana hasar gören alandan şant edilebilir. Bu, vücudu oksijendeki bir düşüşten korur.

Gattinoni, bazı COVID-19 hastalarının artık bunu yapamayacağını düşünüyor. Yani hala akciğerlerin hasarlı kısımlarına kan akıyor. İnsanlar hala iyi nefes alıyor gibi hissediyorlar, ancak kan oksijenleri aynı şekilde düşüyor.

Kan damarlarındaki bu sorun, yüksek irtifa akciğer ödemi veya HAPE adı verilen bir durumda olanlara benzer,  diyor.

HAPE hastaları, yüksek irtifadan indirip oksijen verdiğinizde iyileşir. Bazen ventilatörlere de yerleştirilir ve akciğerlerine su basmış sıvıyı çıkarmak için diüretikler içeren ilaçlar ile tedavi edilirler. Bu stratejilerden herhangi birinin COVID-19 hastalarına yardımcı olup olamayacağını bilmek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır. Özellikle steroidlerin ARDS'ye yardımcı olduğu gösterilmemiştir ve daha da kötüleştirebilir.


“Bu sadece bu noktada bir hipotez. Kanıtlanması gerekiyor ”diyor.

Gattinoni, nispeten normal görünen akciğerleri olan hastaların, virüs akciğer dokularına saldırdıkça ARDS'ye ilerleyebileceğini belirtmek de önemlidir.

Daha normal görünümlü akciğerleri olan, ancak düşük kan oksijeni olan bu hastaların, ventilatöre bağlı akciğer hasarına karşı özellikle hassas olabileceğini ve akciğerlere zorlanan havadan gelen basıncın kanla oksijen alışverişinde bulunan ince hava keselerine zarar verdiğini söylüyor. .

Normal solunumda akciğerlerimiz negatif basınç nedeniyle genişler. Akciğerlerin altındaki diyafram adı verilen büyük bir ince kas aşağı çeker ve akciğerlerimiz artan alanı doldurmak için genişler. Ancak ventilatörler, havayı akciğerlere zorlayarak iter, bu da bir balon patlattığınızda olduğu gibi pozitif basınçtır. Bu makineler, akciğerleri çalışmak için çok zayıf hale gelen insanlara yardımcı olabilir, ancak aynı zamanda hasara da neden olabilir, çünkü akciğeri tasarlanmadığı bir şekilde çalışmaya zorlarlar.

“Bu baskılar çok yükseldiğinde, bu küçük hava keselerinde travmaya neden olabilirsiniz. Bunlar çok kırılgan ”diyor Denver'daki Ulusal bir göğüs hastalıkları uzmanı ve kritik bakım uzmanı Michael Mohning.

Gattinoni, böyle bir hastayı çok yüksek bir basınç altında ventilatöre koymanın sonuçta ARDS'ye benzeyen akciğer hasarına neden olabileceğini söylüyor.

Bu nedenle doktorların COVID-19 hastalarının semptomlarının farkında olması ve ventilatörü dikkatli ve az miktarda kullanmaları gerektiğine dikkat çekiyor.

MDEdge ile yapılan bir röportajda Gattinoni , Orta Avrupa'daki farklı COVID-19 hastaları için farklı tedaviler kullanmaya başlayan bir merkezin yoğun bakım ünitesindeki hastalar arasında herhangi bir ölüm görmediğini söyledi. Tüm COVID-19 hastalarını aynı talimatlara göre tedavi eden yakındaki bir hastanenin yoğun bakım ünitesinde% 60'lık bir ölüm oranı olduğunu söyledi.

Gattinoni, "Bu, protokolü takip etmek zorunda olmadığınız bir tür hastalıktır - fizyolojiyi takip etmeniz gerekir." Dedi. "Ne yazık ki, dünyadaki pek çok doktor protokol dışında düşünemiyor."

Diğer uzmanlar da aynı fikirde.

“Bir kişinin akciğerini mekanik ventilasyona aşırı derecede bağlıyorsanız, aslında daha fazla ARDS üretiyorsunuz. Akciğeri sızdırabilirsin, ”diyor Bull.

Pulmonologların ventilatörleri hastalar için daha güvenli hale getirmek için daha iyi hale geldiğini söylüyor. Doktorlar, bu hasarı önlemek için akciğer üzerindeki baskıyı mümkün olduğunca düşük tutmak için çalışır.

Son zamanlarda yapılan bazı çalışmalar ventilatörde olması gereken hastalarda ölüm oranının düşürülmesine yardımcı olmuştur. The New England Journal of Medicine'de yayınlanan PROSEVA çalışması , havalandırılan hastalar arasındaki ölüm oranının optimal bakım altında% 16 kadar düşük olabileceğini göstermiştir.

Şimdiye kadar, COVID-19'lu havalandırmalı hastalar için ölüm oranları bundan daha yüksek olmuştur . Bunun nedeni, bazı COVID-19 hastalarının genellikle uzun bir süre, bazen 2 hafta kadar uzun süre ventilatörde olması gerektiğidir. Ayrıca başka koşullara sahip olma eğilimindedirler, bu yüzden başlangıçta daha hasta olmaları mümkündür. Nedenini anlamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır ve doktorlar ele alınması gereken şeyleri gördükçe en iyi uygulamaları paylaşmaya devam edecektir.