12-03-2022, Saat: 23:57
Zor zamanlarda hekimlik yapan ve bir taraftan mesleğinin gereklerini yerine getirmeye çalışırken öte yandan hekimlik hizmetinin daha iyi şartlarda yapılabilmesi için düşünen bütün arkadaşlarıma ve size içten selam ve saygılarımı sunuyorum. Bu mesleği layığınca yüceltmek için her samimi çabadan yararlanıyoruz.
Bildiğiniz gibi, pandemi, yaygın mücadele isteyen bir hastalığın sonuçları dışında, bütün toplumları, sosyal psikolojileri ve ekonomileri başta olmak üzere, birçok yönden sarstı. Bu dönemde, meslek grubu olarak, en ağır fedakârlıkları gösteren, toplumların da hayranlığını ve saygısını kazanan kesim bizler olduk.
Pandemi, hekimlerin, tüm sağlık çalışanlarının ölümle hayat arasındaki o sınır çizgisinde insandan yana eşsiz bir çaba sarf ettiğini gözle görünür kıldı. Bizleri ve eşsiz tıp mesleğini yücelten performansı sağlık çalışanları olarak hep birlikte gösterdik. Mesleki kimliklerimizi yerli yerine koyan ama tüm bireyselliklerin üstünde bir takım ruhuyla hareket ettik. Bence bu ruhun korunması her zaman önemlidir. Ekip uyumu konusunda hekimlerin rolü inkâr edilemez. Bazı durumlarda tıbbi müdahalenin adeta müzikal bir uyum gerektirdiğini ise hepimiz biliriz.
Bugün hekimliğin saygınlık kaybına uğradığını hocalarımızdan tıbbiye öğrencilerine kadar çoğu kişi ifade ediyor. Fakat unutulmamalı: Tarihi insanlık kadar eski olan tıp ve toplumun halen nadide insanı olan hekim, temelde değer kaybına uğramış olmadığı için bu saygınlık kaybı geçicidir. Hayatla ölüm, hastalıkla sağlık arasında sıkışan bir insan hekimine ve tıp bilimine gerekli saygıyı gösterecektir.
Hekimlik, bize, sadece tahsil yoluyla toplum içinde statü sağlayan mesleklerden biridir. Biridir diyorum ama bir ikincisini bilmediğimi de itiraf etmeliyim. Bu statü bizleri bazı teamüllerle sınırlar. Örneğin haklarımız, taleplerimiz konusunda geliştireceğimiz dilin, tutumdaki üslubun mesleğin doğasıyla örtüşmesi gerekir. Mesleğin bu doğası hastaları gözetmeyi de şüphesiz içerir. Çünkü ihmal edilen hastanın, tarafları kimler olursa olsun, çözüm aranan sorun sebebiyle nesneleştirilmiş ve üzerinden mesaj verilen kişi konumuna düşürüldüğünü herkes bilir. Hasta da bilir. Biz, hekimler olarak, hastanın bu şekilde aracı kılınmasından kaçınmalıyız. Bir meslektaşınız olarak görüşüm budur.
Saygıdeğer hekim arkadaşım,
Mevcut koşullarda ülkemizde hekimlik yapmanın zor tarafları olduğunu biliyorum. Sorunların, aşılması zor değil, aşılması kolay sorunlar olduğuna, gerekli emeğin sarf edildiğine inanmanızı istiyorum.
Temel amaçlarımız; ekonomik açıdan adil bir düzenleme, Malpraktis davalarının hekimlere tehdit olmaktan çıkarılması, artan şiddet olaylarına karşı caydırıcılığı daha yüksek bir yasal çerçeve ve emeklilikte hekimlerin yargı mensuplarına benzer haklara sahip olabilmelidir.
Devletimizin sizler için en iyisini yapma kararlılığından emin olun. Yaklaşan 14 Mart Tıp Bayramımızı yürekten kutluyorum. Mesleğinizde ve görev yaptığınız kurumda her birinize mutluluklar diliyorum.
Selam ve sevgilerimle
Bildiğiniz gibi, pandemi, yaygın mücadele isteyen bir hastalığın sonuçları dışında, bütün toplumları, sosyal psikolojileri ve ekonomileri başta olmak üzere, birçok yönden sarstı. Bu dönemde, meslek grubu olarak, en ağır fedakârlıkları gösteren, toplumların da hayranlığını ve saygısını kazanan kesim bizler olduk.
Pandemi, hekimlerin, tüm sağlık çalışanlarının ölümle hayat arasındaki o sınır çizgisinde insandan yana eşsiz bir çaba sarf ettiğini gözle görünür kıldı. Bizleri ve eşsiz tıp mesleğini yücelten performansı sağlık çalışanları olarak hep birlikte gösterdik. Mesleki kimliklerimizi yerli yerine koyan ama tüm bireyselliklerin üstünde bir takım ruhuyla hareket ettik. Bence bu ruhun korunması her zaman önemlidir. Ekip uyumu konusunda hekimlerin rolü inkâr edilemez. Bazı durumlarda tıbbi müdahalenin adeta müzikal bir uyum gerektirdiğini ise hepimiz biliriz.
Bugün hekimliğin saygınlık kaybına uğradığını hocalarımızdan tıbbiye öğrencilerine kadar çoğu kişi ifade ediyor. Fakat unutulmamalı: Tarihi insanlık kadar eski olan tıp ve toplumun halen nadide insanı olan hekim, temelde değer kaybına uğramış olmadığı için bu saygınlık kaybı geçicidir. Hayatla ölüm, hastalıkla sağlık arasında sıkışan bir insan hekimine ve tıp bilimine gerekli saygıyı gösterecektir.
Hekimlik, bize, sadece tahsil yoluyla toplum içinde statü sağlayan mesleklerden biridir. Biridir diyorum ama bir ikincisini bilmediğimi de itiraf etmeliyim. Bu statü bizleri bazı teamüllerle sınırlar. Örneğin haklarımız, taleplerimiz konusunda geliştireceğimiz dilin, tutumdaki üslubun mesleğin doğasıyla örtüşmesi gerekir. Mesleğin bu doğası hastaları gözetmeyi de şüphesiz içerir. Çünkü ihmal edilen hastanın, tarafları kimler olursa olsun, çözüm aranan sorun sebebiyle nesneleştirilmiş ve üzerinden mesaj verilen kişi konumuna düşürüldüğünü herkes bilir. Hasta da bilir. Biz, hekimler olarak, hastanın bu şekilde aracı kılınmasından kaçınmalıyız. Bir meslektaşınız olarak görüşüm budur.
Saygıdeğer hekim arkadaşım,
Mevcut koşullarda ülkemizde hekimlik yapmanın zor tarafları olduğunu biliyorum. Sorunların, aşılması zor değil, aşılması kolay sorunlar olduğuna, gerekli emeğin sarf edildiğine inanmanızı istiyorum.
Temel amaçlarımız; ekonomik açıdan adil bir düzenleme, Malpraktis davalarının hekimlere tehdit olmaktan çıkarılması, artan şiddet olaylarına karşı caydırıcılığı daha yüksek bir yasal çerçeve ve emeklilikte hekimlerin yargı mensuplarına benzer haklara sahip olabilmelidir.
Devletimizin sizler için en iyisini yapma kararlılığından emin olun. Yaklaşan 14 Mart Tıp Bayramımızı yürekten kutluyorum. Mesleğinizde ve görev yaptığınız kurumda her birinize mutluluklar diliyorum.
Selam ve sevgilerimle