1982 Anayasasında “Vatan hizmeti” olarak tanımlanan ve 72’nci maddesinde yer alan “Vatan hizmeti, her Türkün hakkı ve ödevidir. Bu hizmetin Silahlı Kuvvetlerde veya kamu kesiminde ne şekilde yerine getirileceği veya getirilmiş sayılacağı kanunla düzenlenir.” hüküm ile askerlik hak ve ödev olarak düzenlenmiştir.

      Anayasanın mezkur hükmü uyarınca muvazzaf askerlik hizmeti 21/6/1927 tarihli ve 1111 sayılı Askerlik Kanunu ile düzenlenmiş bulunmaktadır.

        657 sayılı Devlet memurları Kanunun aylıksız izinleri düzenleyen 108’inci maddesinin 54’üncü maddesinde (G) bendinde “Muvazzaf askerliğe ayrılan memurlar askerlik süresince görev yeri saklı kalarak aylıksız izinli sayılır.” hükmü yer almaktadır.

            657 sayılı Kanunun 55 inci maddesi hükmü uyarınca "Aday Memurların Yetiştirilmesine İlişkin Genel Yönetmelik" 21.02.1983 tarihli ve 83/6061 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulmuş olup, 27.06.1983 tarihli ve 18090 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmıştır.

            Aday Memurların Yetiştirilmesine İlişkin Genel Yönetmeliğin 23’üncü maddesinde “Aday memurların askerlik hizmeti ile ilgili hususlar,1111 sayılı Askerlik Kanununun 35 nci maddesi (E) ve (F) fıkraları gözönünde bulundurularak kurumlarınca belirlenir. Aday memurların adaylık süresi içinde silah altına alınmaları durumunda tamamlanamayan eğitimleri terhislerinden sonra müracaatlarını takip eden durumlarına uygun ilk eğitim grubuna dahil edilerek tamamlattırılır.”hükmü ile askerlik haline ilişkin düzenleme yer almaktadır.

Yukarıda yer verilen Anayasa, Kanun ve yönetmelik hükümleri çerçevesinde;

Bir hak ve görev olarak düzenlenen askerlik hizmetinin ifası için muvazzaf askerlik hizmetine alınan aday memurlarda kadroları saklı kalmak suretiyle aylıksız izinli sayılmaktadır.

Aday memur iken askere alınanların adaylıkları askerlik dönüşü kaldığı yerden devam etmektedir.