"Pandemi başlangıcında gönüllü olarak geldiğim Covid biriminde son nöbetimi tutuyorum bu gece, tekrar nasip olur mu bilmem. Buraya başlamadan önce tek kalem maaş, kadro, 3600 ve daha bir çok özlük hak taleplerimiz, beklentilerimiz vardı. Kamudaki en düşük memur maaşını alanlar isteklerimiz çok değildi ama araya pandemi girince fırsatçı gibi lanse edildik. 

Maddi bir beklentiyle gelmediğim bu birimde bakanın açıklamasıyla (adeta emek içinden emek seçilerek) 3 kez 300-500 tl arası aldığımız ek ödemeyle milletin gözünde zengin ilan edildik. 

Halen daha bu ödemeyi bile alamadığını duyuyorum bazı arkadaşların. Şu an bir çok arkadaşımız tükenmiş durumda ama bu tükenmişliğin en büyük sebebi, anlaşılamamak, hakkın iadesinin yapılmamasıdır. Biz çok çalışmaktan değil adaletsizliklerden tükeniyoruz. Peki bunca şey yaşanırken sendikalar ne yaptı diye soranlara cevap verebilecek bir babayiğit tanıdığı olan var mı ? 

Genel merkezler bu süreçlerin neresinde rol aldı? Ne yaptı? Ne tür eylemlerde bulundu ? Kimse kendisini kandırmasın sendikaların genel merkezlerini bu süreçte daha iyi tanıma fırsatı bulduk kim neymiş tanıdık gördük. Onlara şöyle bir tavsiye de bulunmak istiyorum. 3200 tl maaşla yaşamayı unutmuşlar. Bir kaç ay maaşlarını meslektaşlarının seviyesine çeksinler. Gece nöbetlere gitsinler , covid hasta bakıp sevdiklerine sarılmayı denesinler. 

Tüm masraflarını da o maaştan karşılasınlar. Damdan düşmemişler ki damdam düşeni anlasınlar... Görevini hakkıyla yapan üyelerini yalnız bırakmayan şube başkanlarımıza selam olsun. Söylenecek söz çokta adabım izin vermiyor. Müslümana yakışır bir hareket değil biliyorum ama hakkımı helal edemiyorum, vicdanım izin vermiyor."