Son koronavirüs haberleri manşetleri doldururken, ebeveynler çocuklarıyla bu konuda konuşmaları gerekip gerekmediğini merak edebilirler. 

Çocuklarımızı bu küresel salgını çevreleyen kaygıdan korumak istiyoruz ve onları bu konudaki kirli bilgilerden korumaya çalışabiliriz. Ve bilinçlendirerek de doğru yöntemler ile virüsten koruyabiliriz. 

Birincisi, muhtemelen okulda arkadaşlarından ve öğretmenlerinden duyuyorlar. Onlar için konuyu anlaşılır bir şekilde açıklayabilirsiniz - örneğin, bunun yeni bir tür koronavirüs olduğunu, soğuk algınlığının da bir koronavirüs olduğunu ve bilim adamlarının hala bu virüsün diğerleriyle nasıl karşılaştırılacağı hakkında çalıştıklarını bildirin.

Ayrıca onlara, soru sorma şansı vereceksiniz. En az konuştuğunuz kadar dinlediğinizden emin olun. Sorumlu yetişkinlerin insanları güvende tutmak için elinden geleni yaptığını bildirin. (Yetkililerin salgını nasıl ele aldıkları hakkında olabilecek herhangi bir endişeyi paylaşmadan önce dikkatlice düşünün.)



Tabii ki, söyledikleriniz çocuğun yaşına bağlı olacak ve onunla ilgili konuşma şeklinizi gelişim düzeylerine göre ayarlamak isteyeceksiniz. 

İki yaşındaki çocuğunuzla virüsün yayılması hakkında derinlemesine bir tartışma yapmak mantıklı olmaz, ancak okul rutininde varışta el yıkamak gibi (çocuklarımızın okul öncesi okulunda olduğu gibi) konular konuşulabilir. 

Hastalıkların olduğunu ve ellerin yıkanmasının sağlıklı kalmak için iyi bir yol olduğunu bilmelerini sağlayabilirsiniz.

Çocuğunuz kaç yaşında olursa olsun, siz tartışırken doğrudan ve gerçekçi olun. 

Dürüst ol, güven vermeyi hedefle. 

Örneğin, çocuğunuz Virüsün onu yakalayıp yakalamayacaklarını sorarsa, onlara olası olmadığını söyleyebilir ve kesinlikle olmayacak diye bir durum olmadığını söyleyebilirsiniz ve öksüren birinin uygun el yıkaması ve yönlendirilmesi gibi risklerini en aza indirmek için etkili önlemleri tartışabilirsiniz. 

Ayrıca, hastalığın tipik bir seyrinin nasıl olduğu ve çoğu insanın iyileştiği hakkında konuşabilirsiniz.

Eğer korkup korkmadığınızı sorarlarsa, gergin olduğunuzu bilmelerine izin verebilirsiniz, ancak “Sevdiğim birisinin bu virüsü kapması - özellikle de çocuklarımdan birini!” Gibi korktuğunuzu itiraf etmekten kaçınabilirsiniz.

Diğer ebeveynler gibi, bu şüphesiz koronavirüs ile ilgili en büyük endişem, ama çocuklarımı bu bilgi ile endişelendirmek istemiyorum.

Onların dehşete düşmeleri gerektiğini öne sürmemeye dikkat edin. Endişeli görünmüyorlarsa, korkunuzu onlara aktarmaya gerek yoktur. Onları korkuyla motive etmemeye özellikle dikkat edin - örneğin, ellerini yıkamadıkları takdirde onlara korkunç uyarılar vermeyin; örneğin, “Ölürsün gibi  ?!” ). Korku temelli yaklaşımların işe yarama olasılığı düşüktür.

Çocuklarınızla bunun hakkında konuşmak, yetişkinlerin korku ve belirsizliği nasıl yönettiğinizi gösterme fırsatı da sağlar. 


Virüsün dünyaya yayıldığını izlerken ve Birleşik Devletler'deki sayıların her geçen gün arttığını gördükçe, çaresiz bir kurban gibi hissetmek zorunda olmadıklarını bildirin.

 Hastalanma olasılığına odaklanmak yerine, aile olarak herhangi bir zorlukla karşılaşacağınızı vurgulayın. 

Bir hayat hikayesinin çoğunlukla kötü şeylerin olup olmadığı değil, karşılaştığımız kaçınılmaz sorunları nasıl ele aldığımızla ilgili olduğunu vurgulayın. 

 Kendi hayatınızdan örnekler de dahil olmak üzere bu prensibi çocuğunuza nasıl ifade edeceğinizi düşünün.