Bebekler, tüm sorularına elimizden geldiğince cevap verdiğimizde ve ihtiyaçlarını elimizden geldiğince karşıladığımızda daha başarılı olurlar.

Birçok ebeveyn bu modeli ilk yıl boyunca, ikinci yıl ve sonrasında devam ettirir, ancak bazıları bir süre sonra bundan sıkılır - ya da sadece yorulur - ve bir şeyleri değiştirmenin bir yolunu arar. Daha da kötüsü, bazı anneler ve babalar, daha fazla uyumanın en iyi yolunun emzirmeyi tamamen kesmek olduğunu düşünüyorlar. Bunun yerine gece sütten kesmeyi iyi bir seçenek olarak görmemeyi seçiyorlar.

Bebeğinizi uyutmanın veya gece boyunca emzirmemenin hızlı ve kolay bir yolu olabileceğini ima eden düzinelerce kafa karıştırıcı kitap ve dergi makalesi var. Ebeveynlere tüm gerçeği söyleyen birini henüz okumadım:  Yardıma ihtiyacı olan ve hiç hoşlanmadıkları seçenekler sunulan çok fazla aile gördüm.

Tamamen sütten kesmek veya bebeğin ağlamasına izin vermek için daha iyi bir alternatifim var. Bebekler, anneleriyle en uygun etkileşim için uyanırlar ve tekrar emzirerek uykuya geçerler. Onlara birkaç gece için bundan biraz daha azını ve ardından takip eden gecelerde biraz daha azını teklif edersek, nazik davranış değişikliği onları bir evin kapısını çalmanın “buna değmeyebileceğini” anlamalarına yol açacaktır. tabiri caizse kapalı restoran.

Yaşamın ilk yılında zorunlu uyku değişikliği önermiyorum. Muhtemelen bunun tek istisnası, emziren bir annenin sağlığını içeren bir acil durum olacaktır. Bir bebeğin ilk aylarında veya ilk yılında “gece boyunca uyumayı” zorlamak için kitap ve dergilerde birçok öneri vardır. Bunun yapılacak en iyi şey olduğunu düşünmüyorum ve bir bebek ebeveynlerinden ne kadar erken “yanıtsızlık” alırsa, en azından biraz kapanma olasılığı o kadar yüksek olduğundan oldukça eminim.

Beni yanlış anlama. Aile yatağını, birinci, ikinci, üçüncü yıl boyunca ve aile iyi gidiyorsa , çocuk liderliğinde sütten kesmeyi ve sarılmayı seviyorum  . Kimsenin  sizi bunun zararlı bir seçim olduğuna veya şimdi yapmazsanız onu yatağınızdan çıkarmanın “hiçbir yolu” olmayacağına ikna etmesine izin vermeyin  . Bütün gece kucaklaşan ve emziren bebeklerin “asla” kendi kendini sakinleştirmeyi veya bağımsız olmayı öğrenmediğini söyleyenlere inanmayın. Bu  kesinlikle doğru değil ama kitap satıyor ve mitler kültürümüzde kalıyor.


Bazı anneler birkaç ay veya yıl sonra bunu yapmak istemezler ve ağlamak ya da bütün gece emzirmeye teslim olmak ikilemine üçüncü bir seçenek sunulmalıdır. Yine, aile yatağını ve sık sık gece bakımını uzun süre destekliyorum ve hatta bazı ebeveynleri “biraz daha uzağa” çekmeye çalışıyorum, ancak çoğu zaman yolları değiştirmek ve zor seçimleri olan ailelere destek ve yardım etmek zorunda kalıyorum.

---

İşte  daha büyük bebekler için önerdiklerim:

Kendiniz için en değerli yedi saatlik uykuyu seçin. Şahsen ben 11'i tercih ederim. sabah 6'ya kadar ama biraz farklı bir fikriniz olabilir.

Bu saatlerde kuralları değiştirin ve “iyi inşa edilmiş” bir aile yatağı bebeğinin kişiliğinin bu kural değişikliğine ve her zaman istediği her şeyi elde etmenin hafif tutarsızlığına dayanabileceği konusunda rahat olun. . .oops, neredeyse her zaman. Bu bebeğe göstermek istediğimiz kelime bu. "Neredeyse" kelimesi. Keşke ona “yorgun anne babaların çocuklarını parka biraz daha az götürdüğünü ve iyi dinlenmiş ebeveynlerin çocuklarının bitkin ebeveynlerin çocuklarından çok daha fazla hayvanat bahçesine ve yürüyüşe çıktığını” açıklayabilseydik. Bu açıklama sadece üçüncü yaş gününden önce bir yerde çocuklara mantıklı gelseydi (ki hiç de değil!) sadece dönüp “Sabah görüşürüz” der ve istediğimiz uykuyu almamıza izin verirlerdi.


Bunu üç ve dört gece aralıklarla yapmaya çalışıyorum.

Her 2 ila 4 saatte bir kucaklaşmak, yemek yemek veya yemek yemek için uyanmayı seven 12, 15, 20 veya 30 aylık harika sağlıklı bir bebeğiniz olduğunu varsayıyorum  . . . her neyse. Bunu iyice düşündüğünüzü, değişiklik yapmak istediğinize karar verdiğinizi ve komşuları bir hafta kadar gürültülü olabileceği konusunda uyardığınızı varsayıyorum.

Her iki ebeveynin de bunun yapılacak en iyi şey olduğu konusunda hemfikir olduğunu veya neredeyse aynı fikirde olduğunu varsayıyorum. Ve hepsinden önemlisi, yedi saat kesintisiz uyku hedefine “düz bir çizgide” gitmeye isteklisiniz.

Bu son ifadenin nedeni: Bebeğiniz bir saat boyunca ağlamanın, kıvranmanın ve mızmızlanmanın (üzerine “ağlama” diyelim… pardon) karnını doyuracağını öğrenirse, kendinizi biraz geri plana atmış olursunuz. Bu gördüğüm en iyi program ama kolay değil. Ve şimdi, tekrar söylemek gerekirse, yaptığınız şeyi gerçekten beğendim. Sarılma, emzirme, gece boyunca sarılma. Yaptığınız şeyi yapmaktan memnunsanız, bunu benim programımla veya başka bir programla değiştirmeyin. 


İlk Üç Gece

Gece 11'den önce herhangi bir zamanda (10:58 dahil)  uyutun, uyandığında kucaklayın ve emzirin ve tekrar uyumasını sağlayın, ancak gece 11'den sonra uyanmanın çözümü olarak emzirme yapmayı bırakın. Yerine…..

Bebeğiniz gece yarısı veya saat 23.00'ten sonra uyandığında, ona sarılın, kısa bir süre  emzirin, ancak memede uyuya  kalmadığından emin olun ve onu uyandırmayın . Ovalayana kadar biraz ovun, okşayın ve sarılın ama onu tekrar göğsüne koymayın. Yanında senin rahatlığınla uykuya dalmalı, ama kendini yeterince rahat hissetmek için emzirmek zorunda değilsin.

Şimdi size kızgın olduğunu ve bu yeni rutinden şiddetle hoşlanmadığını söyleyecektir. Ona inanıyorum. Ayrıca korktuğunu size söylemeye çalışacaktır. Kızgın olduğuna inanıyorum, ama yüzlerce geceyi arka arkaya kucaklayan bir bebek, eliniz sırtında ve sesiniz kulağındayken uykuya dalmaktan korkmaz. Kızgın, evet. Korktum, hayır, pek değil.

Bu ilk üç gece boyunca, bu düzeni  ancak  o uyuduktan sonra tekrarlayın. On beş dakika uyuyabilir veya dört saat uyuyabilir, ancak tekrar kucaklanıp beslenmesi için uyuması ve yeniden uyanması gerekir.


Bunlar zor geceler olacak.

Bunu yapmaya gerçekten hazır olmadığına karar vermiş olabilirsin. Bu iyi. İsterseniz durun ve birkaç ay sonra yeniden başlayın. Doğru zamanı seçmek çok önemlidir ve birçok insan arkadaşları, doktorları veya kayınpederleri tarafından önerilen veya zorlanan bir zaman seçer. Bu da işe yaramıyor.

Bunu aile yatağında mı, aynı odada bir beşikte mi yoksa başka bir odada beşik kullanarak mı yapmak daha iyi? 

İlk başta daha zor görünse de aile yatağına devam etmeyi tercih ederim, ama bir bebeği beşiğe koyup çıkarmak bana her zaman daha zor geldi. Ancak, odanızda bir beşik veya bebek yatağı sizin için en uygun olanı olabilir. Diğer bir seçenek ise yatağınızın karşısına başka bir yatak koyarak yatağınızın sınırlarını genişletmektir. Her aile üyesi için biraz daha fazla alan, bazı uyku sorunlarının çözülmesine yardımcı olabilir. En az sevdiğim seçim, ayrı bir yatak odasında bir beşik veya yatak.

Yine, bu  ilk üç gece boyunca , 23:00 ile 06:00 saatleri arasında, kucaklaşın ve kısa beslenin, onu uyandırın, ovun, okşayın, uyuyana kadar konuşun ve bu döngüyü  ancak  o uyuduktan ve yeniden uyandıktan sonra tekrarlayın. Sabah 6:01'de, önceki yedi saatlik kalıpları göz ardı ederek sabah rutini olarak ne yapıyorsanız yapın. Birçok bebek yuvarlanacak, emzirecek ve tekrar uyuyacak ve size fazladan bir saat verecek. Bazıları olmayacak.

Benim için bu “uyku planının” en güven verici kısımlarından biri, bebeklerin kurallardaki değişikliğe karşı güzel, mutlu ve kin beslemeden uyandığını görmek. Sabahın ilk birkaç dakikası her zaman olduğu gibi olmasa da ne demek istediğimi anlayacaksınız.



İkinci Üç Gece

Yine, emzirme uyku saat 11'de durur. Uyandığında ona sarılın ve birkaç dakika sarılın ama  beslemeyin ,  uyandırın . Onu uyandırmak, tüm bu çabanın çok önemli bir parçası çünkü bu ona gerçekten biraz daha az temasla ve sonra biraz daha az temasla uykuya dalmayı öğretiyor. Bu üç gece boyunca beslenmemek  en büyük değişikliktir. Bir yaşındaki bebekler  , yedi saat (veya daha fazla) için kalorisiz kolayca gidebilirler. Gece boyunca biraz beslenmeyi severler, ancak fizyolojik ve besinsel olarak bu, yemeksiz kalmak için uzun bir süre değildir.

Karımı her gece birkaç kez uyandırabilseydim, bana biraz taze portakal suyu (en sevdiğim içecek) sıkmasını ve içerken sırtımı ovmasını isteseydim, bu rutinden gönüllü olarak vazgeçmezdim. Eşimin farklı fikirleri olabilir ve kalıptan çabuk sıkılabilir. Bebekler, en sevdikleri kalıplardan ve şeylerden - gündüz veya gece - inat etmeden ve ağlamadan nadiren vazgeçerler.

Bebeklerin ağlamasını dinlemeyi gerçekten sevmiyorum. Aslında bebeklerin ağlamasını dinlemekten nefret ederim. Ancak onlardan farklı olarak biz yetişkinler, üç, dört veya daha fazla kişilik bir aile için uyku eksikliğinin etkilerini gerçekten anlayabiliriz. Uyku düzeni bazen değiştirilmelidir. Aile yatağının sağladığı ve sağlamaya devam ettiği inanılmaz güvenlik ve güvence, bu değişiklikler için en iyi bağlamı ve konumu sağlar.

Bu  ikinci üç gece boyunca , bazı bebekler bir seferde on dakika ağlayacak ve protesto edecek, bazıları ise bir saat veya daha fazla sürecek. Yeni yürümeye başlayan çocuğunuz, onun yanında olduğunuzun farkındadır, rahatlık ve yatıştırıcı sunar. Sadece şu anda istediği rahatlık modu değil. Yaygarasını dinlemek zor, ama işe yarayacak. Sevilen bir bebeğin,  aile yatağında bir yıl veya daha uzun süre kaldıktan sonra , ebeveynlerinin daha fazla uyumasının nihai faydalanıcısı olacağına inanıyorum. Tesadüfen değil, ebeveynler de “büyük zaman”dan yararlanır.

"Evet, geçtiğimiz aylarda demokratik olmayan bir şekilde "1'e 2" oyu kullanmaktan keyif aldık. . . bebek. 'Bütün gece kalkıp bebeği beslemek ve yürümek ve bütün gün ve ertesi gün de gerçekten yorgun olmak isteyen var mı?' Eh, oy bebek lehine 1'e 2."

Şimdi, söylediğimiz şu ki, bazen  bebeğin ailesi lehine ikiye bir oy kullanacağız. Bu “bebeğin ailesi” kavramı, kendisini İngiltere Kralı veya Tüm Dünyanın İmparatoru olarak gören biri için tiksindirici gelebilir, ancak onun bu güç duygusuna sahip olduğunu bilmemiz, diktatörü güvenle, çoğunluğa saygı duyan bir üyeye indirgememizi sağlar. 

Altıncı gecenin sonunda bebeğiniz emzirilmeden veya beslenmeden uykuya geri döner. Güzel bir kucaklama, kucaklama ve eliniz sırtında ve sözleriniz kulağındayken tekrar uyumaya gidiyor.

Herhangi bir noktada bu size “yanlış” geliyorsa, durun, birkaç ay bekleyin ve baştan başlayın. Bebeğinizden daha uzun uyku aralıkları almak için bunun yanlış zaman olduğunu söyleyen “içgüdülerinize” karşı çıkmayın. İçgüdüleriniz, şimdiye kadar yazılmış tüm uyku düzenleme programlarından daha iyidir.


Sonraki Dört Gece

Yedi, sekiz, dokuz ve onuncu geceler. Onu kaldırma , ona sarılma. Gece 11'den sonra uyandığında onunla konuşun, dokunun, biraz daha konuşun ama onu kaldırmayın. Sadece ovalayın ve pışpışlayın. Besleme de yok açıkçası. Tekrar uykuya dalacak. Yeniden uyandığında sarılma okşama ve konuşmayı tekrarlayın. Dokuzuncu gecenin sonunda, bazı bebekler ve küçük çocuklar için isteksiz de olsa, sadece bir sarılma ve yatıştırıcı bir sesle tekrar uykuya dalacak.


Sonrasında

Bu ilk on geceden sonra, dilerseniz ve o isterse uyumak için kucaklamaya ve beslemeye devam edin, ancak uyandığında hafifçe dokunmak ve onunla kısaca konuşmak dışında hiçbir şey yapmayın. Bu, üç veya dört gece daha devam edebilir, ancak bazen bir hafta veya daha fazla devam eder. Sonra . . . o durur. Kendisi kadar sevildiğini, neredeyse tüm gün ihtiyaç duyduğu ve istediği her şeyi aldığını, ancak her gece yedi saatini ebeveynlerine ve ailesine geri vermesi gerektiğini öğrendi.

Seyahat ederseniz, hastalanırsa veya başka bir durum daha fazla gece etkileşimine geri dönmeyi gerektiriyorsa ne olur? Hiç bir şey. Yapmanız gerekeni yapın (kucaklaşın, emzirin, yürüyün, gece yarısı ihtiyacınız olduğu kadar) ve sonra bir veya iki veya üç geceyi ailenin oluşturduğu yeni düzene geri dönmek için harcayın.

Bu arada,  İyi bir gece uykusu çekmenizden gerçekten çok faydalandığından emin olun. Parka daha sık gidin. Daha uzun uyumana izin verirse yapacağını söylediğin her şeyi onunla yap. Bunu yaparken ona açıklayın. Giderek artan bir şekilde anlayacak ve tüm bunlarla iyi olacak.