Pandemi süresi zarfında hemşireler halk tarafından o kadar takdir edildi ki kahraman olarak anıldılar. 


2020 başında, dünya çok bulaşıcı bir mikrop nedeniyle aniden durduğunda, gezegendeki insanlar olağan faaliyetlerine devam ediyorlardı. Salgın duyuruldu ve insanlar evlerinin güvenliğine çekildi ve sonraki adımların ne olması gerektiğine dair bir gösterge bekledi. 





İlk şok o kadar hızlıydı ki, insanlar kendileri ve halk için etkilerini anlamakta yavaş kaldılar. O kadar ciddi miydi? Rakamlar artmaya başladı ve dünya çapında olduğu anlaşıldı. 

Pek çok insan virüsten korunmak için evlerinde kalırken, sağlık çalışanları hastalara ve ölmekte olanlara bakmak için koştu. 






Hemşirelerin ve diğer hizmet sağlayıcıların hikayeleri hem ilham verici hem de yürek burkan hikayeler oldu. Önem verenlerin hayatları, duyguları ve insan olarak kendileri üzerinde önemli bir etkiye sahiptir. Çalışanlar, hayatta kalanların ve kalmayanların deneyimlerinden hem etkilenir hem de travmatize olur. 

Hemşireler, konuşamayan ventilatör hastalarıyla dolu bir oda ile nasıl mücadele ettiklerini paylaştı; İnsanları hayatta tutan makinelerin sürekli mevcut sesi, yüksek basınçlı havanın sağır edici sesi ve alarmlardan gelen sürekli hatırlatmalar olarak ifade edildi.


Hemşirelik bakımı için halkın takdiri dünya çapında yankılanmıştır. Bir paradoksta, vatandaşlar kaliteli hemşirelik bakımı için minnettarlıklarını ifade ediyorlardı..






Halkın hemşirelere diğer mesleklerden daha fazla güvendiği ve 18 yıldır sahip olduğu bir gerçektir. En son anket ( Reinhart, 2020) hemşirelerin yine en güvenilen meslek olduğunu doğruladı. Savaş benzeri senaryoda, hemşirelerin disiplin bilgisi, becerileri ve insanlığına halkın saygısı daha önce hiç olmadığı kadar sergilendi. 


Bakım olağanüstü idi ve hastaların, insanları hayatta tutan son teknoloji ürünü akut ve kritik bakım gördükleri açıktı. Hemşirelerin ve hastaların hikayelerini okumak ve duymak yıkıcı olabilir, ancak aynı zamanda hemşirelere atfedilen muazzam kahraman faktörünü tanımak ve hemşire olmaktan inanılmaz derecede gurur duymak. 

Halk hemşireleri kahraman olarak kabul ederken, kritik sayıların hastalık ve ölüm yoluyla azalmasıyla onların savunmasızlığı kısa sürede ortaya çıktı. Hasta bakımı arenasında bu kolay olmadı. Beklenmedik bir şekilde, sadık hemşire ve doktorların çoğu hastalandı ve öldü. tıpkı tüm yaş gruplarında baktıkları hastalar gibi. 








Halkın onayının hemşire nüfusu üzerindeki etkisi, hemşirelerin tüm dünyada kilit sağlayıcılar olarak tanınması nedeniyle önemlidir. Dünyanın bazı bölgelerinde vatandaşlar, hastaneye hizmet etmeye gelirken ve eve dönerken hemşire personeline övgüde bulundu. Vatandaşlar, kendilerine bakacak hemşirelerin olduğunu bildikleri için kendilerini daha güvende hissettiler. 


Hemşirelerin güvenliği, ekipman kıtlığı nedeniyle bir sorun haline geldi. Etkili maskeler ve kişisel koruyucu ekipman (KKE) elde etmek, hastaneler için hastaları almaya devam edebilmeleri için çok önemliydi.

Hemşirelik bilgisi salgının her bileşeninde, özellikle de savunmasız nüfusun bu kadar çok sayıda ölmekte olduğu alanlarda ihtiyaç duyulan bir güç olmaya devam ediyor. 


2 aylık "kapanma" yerini açılmaya bıraktı. Kamusal alanların yeniden açılmasının, kapsamlı testler ve mevcut temas takibi ile çok yavaş (aylarca) yapılması gerektiğini açıkça ortaya konmuştu oysa ( Montanaro, 2020 ). 



Bir hemşire olarak, bu oldukça bulaşıcı virüsün, insanlar evlerinden çıkıp tatil yerlerine seyahat ederken, hatta sadece akşam yemeğine çıkarken veya arkadaşlarla buluşurken kamusal alanları doldururken insanlar ile temas ettiğini hayal ediyorum. Korkunç.




Hastalığı çevreleyen belirsizlik ve değişen semptomlar gibi görünen şeyler, bazı insanların C-19'un farklı bir duruma dönüşüp dönüşmediğini merak etmesine neden oluyor. Gelecek bilinmemektedir. Uzun vadede ortaya çıkan farklılıklar için kazanılan başarı sürdürülebilir olacak mı? Başarı var mı? Bağışıklık kavramı hala sorgulanmaktadır ve şu ana kadar sürü bağışıklığının sağlanabileceğine dair net bir güvence yoktur.


Ayırca alkışlanan sağlık çalışanları kimdi? Şimdi bu olayın neresindeler? 

Halk eskisi kadar korkuyor mu virüsten? Kenetlenme bitti mi? Otoritelere inanç hala devam ediyor mu?