Emekli olan veya yıllarca hemşire olarak çalışmış ancak şu an hemşire olarak çalışmayan birine hemşire olmayı özlüyormusunuz diye sorsak....


Yani, hastanede çalışmadığı ve hasta başında hastalara bakmadığı zamanlarda, “hemşire olmayı” özlüyorlar mıydı. 

Bu insanlar sizce, bir hemşire gibi düşünmeyi hiç bırakmışmıdır veya kariyerleri ve emeklilik hayatları için bir hemşire düşüncesini kullanmış mıdır?

Açıkçası, başkaları "hemşire olmayı" farklı görebilir ... Ama hemşireler tüm hayatlarını bence hemşire gibi düşünerek yaşarlar buna alışırlar bunu hayat felsefesi yaparlar, isteyerek veya istemeyerek...



Dünya Sağlık Örgütü olarak 2020 yılını Hemşire ve Ebe yılı ilan etti

Halkın "hemşire olmak" hakkında ne anladığını ve neden hemşireliği kutlamamız gerektiğini düşünmek, hemşireliğin tarihini ve çoğumuzun ilk hemşirelik eğitiminde öğrendiklerini düşünmemizi gerektirir. Florence Nightingale'in teşvik ettiği temel bakım çevreseldi ve enfeksiyonun yayılmasını önlemek için temizliği sürdürmeyi içeriyordu. Florence Nightingale teorilerini Kırım Savaşı sırasında yapılan çalışmalara dayandırdı ve burada yaralı askerlere temiz olmayan koşullarda bakıldığını keşfetti. 

Bulaşıcı ajanlar hakkında net bir anlayış yoktu, temiz çevre bilgisi, uygulamada bir değişikliğe ve dolayısıyla sonuçlarda bir değişikliğe yol açtı ( Harimi ve Alavi, 2015). 

Florence Nightingale'in "hemşire olması" nedeniyle iyileştirilmiş hasta bakımı ve daha iyi sağlık sonuçları 1800'lerde kutlanacak bir şeydi. Hemşireler hasta bakımını iyileştirmeye odaklanıyor ve sağlık sonuçları son 200 yılda değişmemiş gibi görünüyor ve kutlanacak bir şey olmaya devam ediyor.

Kırım Savaşı sırasında "hemşire olmak", yabancı bir ülkeye seyahat etmeye istekli, neye yürüdüklerinden tam olarak emin olmayan bir öncü olmak anlamına geliyordu. Bu hemşireler, zorlu koşullarda hastalara bakım sağlamak için inisiyatif almaya istekliydi. Maalesef, ABD'de ve tüm dünyada mevcut pandemiyle birlikte "hemşire olmak" değişti. 

Hayatlarımız ve rutinler, hayatımız boyunca hiçbirimizin deneyimlemediği (veya hatta hayal etmediği) şekillerde değiştirildi. COVID-19 enfeksiyonu olan hastalara bakmanın ön saflarında yer alan hemşireler için "hemşire olmak", pek çok bilinmeyenin olduğu bir duruma girmek anlamına gelir. 

Hemşireler, sağlık sonuçlarını iyileştirmek için enfeksiyonla mücadele ederek hasta bakımını iyileştirmek için bir kez daha ön saflarda. Her iki durumda da, 150 yıl arayla olsa da, hemşireler her gün cesaret sergilediler.

Florence Nightingale ile hizmet veren hemşireler gibi, COVID-19 enfeksiyonu veya potansiyel tedavisi hakkında tam bilgiye sahip değiliz. Bununla birlikte, mikrobiyal organizmaların yayılmasını durdurmak için gerekli çevresel değişikliklerin türü hakkında daha fazla bilgiye sahibiz, buna el yıkama ve temizlik dahildir. 



Hastalara bakan hemşireleri korumak kadar hastaları korumak da hayati derecede önemlidir. Günümüz dünyasında, hemşireler ve diğer sağlık hizmeti sağlayıcıları, çeşitli bulaşıcı organizmalara yanıt olarak gelişmeye ve iyileştirilmeye devam eden kişisel koruyucu ekipmanlardan (KKD) yararlanmaktadır. Haberlerde hemşireleri günlük raporları izleyerek, hemşirenin corona virüsüne maruz kalmasını en aza indirmek için kullanılan kişisel koruyucu ekipmanı (KKD) görsel olarak görebilir. Ayrıca bu ekipmanın ne kadar kıt ve ülkemizin böyle bir salgına ne kadar hazırlıksız olduğunu da görüyoruz.


Hemşirelerin kullanması için yeterli KKE olmadığından, hastaneler KKE'lerin yeniden kullanılması için hazırlanmaktadır. Hemşirelerin, önlükleri yeniden kullanma sürecinde, kullanılmış bir önlüğü takarken veya çıkarırken virüsü yayıyor olması büyük bir endişe kaynağıdır. Tarih boyunca hastaları korumaya odaklanan hemşireler, virüsü yanlışlıkla diğer hastalara, meslektaşlarına, topluma veya kendilerine ve aile üyelerine yaymadıklarından emin olmak isterler. Bu nedenle, hemşireleri korumak için yeterli KKE tedariki olmadan hemşirelerin güvenliğini sağlamanın bir yolu yoktur. Hemşireler olmadan, hasta olabilecek herhangi birimize bakacak kim var?


Uygulama ve eğitimin her seviyesindeki hemşireler, çeşitli rollerde bu sağlık bakımı savaşında mücadele ederek "hemşire olma" ile meşgul olurlar. Mevcut korona virüsü salgınının gösterdiği gibi, hemşirelikte liderlik güçlü olmaya devam ediyor. Sağlık hizmetleri hızla değiştikçe ülke çapında ve dünya çapında hemşire liderleri öne çıktı. Hemşire eğitimcileri akademik programları tarihte hiç görmediğimiz şekilde hızla yeniden yapılandırdılar. 

Şaşırtıcı derecede kısa bir süre içinde, akademik ortamdaki hemşireler, öngörülebilir gelecek için tüm akademik programlarda çevrimiçi veya alternatif kurs seçeneklerine geçtiler.

Not; makale yurt dışından, ülkemizde böyle bir çalışmadan henüz emin değilim.


Hemşire liderleri, sağlık hizmeti sağlayıcılarını korurken hastalara en güvenli bakımı sağlamanın lojistiğini çözerken "hemşire olmanın" ön saflarında yer aldılar. Bakımın sağlanması için gerekli kaynak hacminin kıtlığı, sağlık hizmetleri topluluğu üzerinde bir baskı oluşturdu. Bu nedenle, sağlık hizmetleri topluluğunun ihtiyaç duyulan kaynaklara sahip olmasını sağlamak için büyük enerji harcanıyor. Kaynakların elde edilmesi, ihtiyaç duyulan kaynakları belirleyen hemşirelerden artan talebi karşılamak için kaynakların yerinde olmasını sağlamaya çalışan imalatçılara ve hükümet yetkililerine kadar karmaşık bir süreç olmuştur. 

Ön saflardaki hizmet sağlayıcılara kaynak talep etmek için yüksek sesle ve tutarlı bir şekilde çalışan hemşire liderlerdi.

"Hemşire olmak" hayat boyu öğrenen olmak demektir ve salgın bir öğrenme deneyimi olmuştur. Hemşirelik kuruluşları, pandemi hakkında bilgi toplamak ve sürekli güncellemek için hızlı adımlar attı. Yayılan düzenli güncellemeler, hemşirelerin olabildiğince bilgili olmalarını sağlayan paha biçilmez kaynaklardır. 

Not; makale yurt dışından ve bizim hemşire dernek ve kuruluşlarından bu kadar düzenli bilgi akışı olduğuna emin değilim.


"Hemşire olmak" birçok şey anlamına gelir ve sağlık politikasına dahil olmak bu önemli şeylerden biridir. Sağlık politikalarının dönüşümü, profesyonel hemşirelik kuruluşlarının çalışmaları sayesinde küresel olarak gelişmiştir. Bu pandemiden çıkarılması gereken bir ders, hemşirelerin sağlık politikalarımızı gözden geçirme ve yeni veya revize edilmiş sağlık politikalarına duyulan ihtiyacı dikkate alma ihtiyacıdır. 

Not; ülkemizde eminim sağlık bakanlığının hiç bir birimi bu şekilde düşünmüyordur.



Pandemi sırasında kabul edilmek zorunda kalınan bir başka sorun da şu anda mevcut olan yetersiz hemşire sayısıdır. "Hemşire olmak", beklenmedik ve zorlayıcı durumlarda veya koşullarda hastalara bakmak için eleştirel düşünme becerilerini günlük olarak kullanmaya yeterince hazırlıklı hemşireler yetiştirmeyi gerektirir. "Hemşire olma" hedefine ulaşmak, hem didaktik hem de klinik arenada, birkaç yıl boyunca önemli miktarda eğitimsel hazırlık gerektirir. Sağlık hizmetleri, sağlık hizmetlerinde ihtiyaçları karşılayacak yeterli hemşireye sahip olduğumuzdan emin olmak için mevcut salgın gibi tıbbi bir krizin ortaya çıkmasını bekleyemez.


Not; ülkemizde istihdam konusunda işsiz hemşire sayısı oldukça fazla olduğundan ve hemşire başına düşen hasta sayısına çok önem verilmediğinden böyle bir sorun yok.



Pandemi, "hemşire olma" kariyerine başlamak için bireyleri işe alma ihtiyacının devam ettiğini vurguluyor. DSÖ, önlem alınmazsa 2030 yılına kadar 9 milyon hemşire ve ebe açığı olacağını tahmin etmektedir ( WHO, 2020b ). Hemşire talebinin karşılanamaması, dünya çapında sağlık hizmeti ihtiyaçlarını karşılama becerisini sınırlayacaktır. 

Not; bu durum sadece Avrupa'da çalışma imkanlarımızı kolaylaştıracaktır.




Evet görüldüğü üzere dünya hemşire ve ebe yılında hemşirelere bu denli önem veriyor.

Bizim ülkemizde ise hemşireler ile ilgili bu tarz çalışmalar yapılmıyor yapılmasına dahi izin verilmiyor. Hal böyle iken hemşire ebe yılına özel tek bir uygulama görmememiz hayli üzücü..

Bunun yanında akademisyen hemşirelerimizden tek ses yok.

Daha acısı derneklerimiz bir kaç programa çıkıp ekipmanımız yok dan başka tek kelime edemedi veya sesini duyuramadı...

Sağlık bakanlığı ne maaş ne çalışma şartları hakkında bir iyileştirmeye gidemedi.

Hayat bu yılda hiç bir değişiklik olmaksızın hemşire ve ebeler için aynı şekilde devam etti..

Sahi, bu yıl hemşire ve ebe yılıydı değil mi? Hissettiniz mi? Bunu doya sıya yaşadınız mı?

Bu yıl dünya polisler, öğretmenler, avukatlar.... vs. yılı olsa idi böyle mi olurdu?

Nasılsınız?????????